من قدیمی ام
من فسیل آخرین گیاهی ام
که تو می شناختی اش
و رفتم
وقتی تو خواب بودی
و همه کرکره ها از سمت خانه ات
خط خورد
چقدر زود پیر شدم
و کوه های مذابم
در روشنی چشمانت تلف شد
.
آزاده دواچی