یادم رفت بگم:
کم کمک دارم ب اولین سالروز تراوشات چرکنویسی از پستوی ذهنم می رسم
دلم می خواد ی خرده وقت صرف کنم و ی نقد جامع و مانع ب قول منطقیون بنویسم ب این یک سال پر از هیچ...
امیدوارم تا 24ام بتونم و تنبلی نکنم...
نمی دونم انگار ی جای کار می لنگه
نمی دونم دقیقا چیکار دارم می کنم
می ترسم...
ولش کن بابا...
نمی دونم دلم می خواد برم زیر دستگاه پرس له بشم
یا برم زیر چرخ خیاطی دوخته بشم بهم
یا بیفتم دست تو و مچاله تر بشم...
کاش آدمک تو من بودی و من تو
اینجوری راحت تر می شد درکت کنم و این همه بد و بی راه بت نگم
ولی خب تو ک ب دل نمی گیری
همینه دیگه
شایدم بگیری و ی روزی تلافیشو سرم دراری
فعلا بزار له و لوردیده بشم تا شاید بشم همون سیب گندیده ای ک تو می خوای...
گفتم سیب...
چقدر دلم لک زده واس اون سیب ترشا
خسته ام ی کم اما فعلا همه چی نرماله
خدارو شکر هزار بار...
باز دارم بر می گردم ب زندگی مزخرفه پیشین
الان چ وقت بیدار موندن و مثنوی خوندن و شام خوردن و موسیقی گوشیدن و میل زدنه آخ
نه واقعا مث این ک بی شعورم حسابی...
چقدر خسته ام از مرور این همه خواب،
تحمل این همه اندوه،
دلم می خواهد
پایان همه ی جمله های جهان
یک علامت تعجب بگذارم و خودم را خلاص کنم!
سیدعلی صالحی
برسمن بویان غبار غم چو بنشینند ، بنشانند....
.
.
.
چقدر سخته حالا ک همه برچسبای فارسیم کنده شده نمی تونم درست فارسی بتویسم
کلا دوست دارم فقط ب انکلیش بنویسم
اما ب قول تو آدمک:
فارسی را پاس بداریم...
.
.
.
گفتمش بیا عاشقم هنوز
خنده کرد و کفت در غمت بسوز...
و
.
.
.
نمی دونم چرا حساس شدم فقط ب تموم کردن کتاب
ی مدته می خوام کتاب راز رو بخونم وقت نمی شه
خیلی تعریفشو شنیدم
و همینطوز کتاب بی شعور
اما فعلا ک دارم نطریه می خونم
اصلا حالم بهم خرده اینقدر نظریه خوندم
می ترسم همینجوری برم جلو آخرش بشم ی دکم...
کاش یک تکه سنگ بودم.یک تکه چوب.مشتی خاک.کاش یک سپور بودم.یک نانوا.یک خیاط. دست فروش. دوره گرد. پزشک. وزیر. یک واکسی کنار خیابان.
کاش کسی بودم که تو را نمی شناخت.کاش اصلا نبودم. کاش نبودی.کاش می شد همه چیز را با تخته پاک کن پاک کرد...
نه!،
کاش دست هات بودم. کاش چشم هات بودم. کاش دل ات بودم. نه ،کاش ریه هات بودم تا نفس هات را در من فرو ببری و از من بیرون بیاوری. کاش من تو بودم. کاش تو من بودی.کاش ما یکی بودیم. یک نفر دوتایی!
روی ماه خداوند را ببوس-مصطفی مستور|
.
.
.
اونقدر عاشق میشم
تو ک مگه عمر منی ک دم و باز دم تو رو فریاد می زنه
.
.
.
حالم از این شادی های لحظه ای بهم می خوره...
.
.
.
من ز تو دوری نتوانم دیگر
جانم....
آخ ک چقدر این تصنیف قشنگه
horen sie meine wiederholung von deinen name?!
aber
wieviel zeit habe ich fur besuchen sie
ich weiss nicht
ich libe ihren schon name
aber
ich weiss nicht
gibt es etwas fur du und ich
ich weiss nicht
ب قول انگلیسی ها:
it dosent matter run away as much as you can....
.
.
.
منظور من تو نبودی !
عید تو هم مبارک
پلان بیست و نمی دونم چندم خطاب ب آدمی بود ک بهترین واژه ای ک تونستم واسش پیدا کنم همون عقده ای بود
.
.
.
من هر قدر هم ک گنده دماغ بوده باشمو و باشم اما همیشه در قبال لبخند دیگران و محبت دیگران اخم نکردم و...
حداقلش می تونم ب دیگران همیشه احترام گذاشتم تا جایی ک شده
چون ادب جزء لاینفک تربیت خانوادگیم بوده
ی جوری استریک پرینسیپل بوده انگار
اما همه اینجوری نیستن
آدمایی هم هستن ک ب لبخند تو اخم می کنن
جواب سلامتو نمی دن و...
مهم نیست
عادیه خب...
.
.
.
اعصابم خرد شد امروز
نتونستم برم نماز عید
اصلا من کلا از ماه رمضون از همه بیشتر نماز آخرشو دوست داشتم و دارم
امسال بدجور خرد توو ذوقم
ولی بهونه ی احمقانه ای دارم و اونم انن ک خواب موندم
.
.
.
راجع ب کمک و...
نمی دونم من خسته شدم
واقعا بریدم
نمی خوام حتی بهش فکر کنم چ برسه تلاش کنم
دیگه کسی ک باید شروع کنه من نیستم
خودش می دونه و خدای خودش
من چشم آب نمی خوره
اون هنوز همون آدمه
گفته بود حرفم عوض نمیشه
من تمومش نکردم چون تکلیفم با خودم روشنه
تمومشم نمی کنم
اما هیچ کاری نمی تونم بکنم جز این ک واگذارش کنم ب زمانی ک می گذره
.
.
.
دل را خراب کرد و به گنج هنر رسید
عشق خراب کار تو آبادی آورد...